Na północ od śródmieścia, przy al. Matki Bożej Fatimskiej (dawna Nowodąbrowska), wznosi się efektowna świątynia, a przy niej smukła wieża z iglicą i krzyżem (45 m). Na pierwszy rzut oka wydaje się, że kościół został wystawiony w ostatnich dziesięciu czy piętnastu latach. Faktycznie zaś zbudowano go pół wieku temu. Jego projekt, jak czytamy w przewodniku, wykonali architekci krakowscy: Jerzy Kozłowski, Krystian Seibert i Zbigniew Wolak.

Kościół budowała parafia św. Józefa, którą erygował bp Jan Stepa w 1951 roku Pierwszym proboszczem był ks. Jan Marszałek. Funkcję tymczasowego ośrodka życia religijnego pełniła kaplica św. Józefa. Wreszcie w grudniu 1956 otrzymano zezwolenie na budowę dużej świątyni. Kamień węgielny położono w październiku 1957. Już 16 X 1960 roku bp Karol Pękala poświęcił nowy kościół, a konsekrował go 22 VI 1975 roku bp Jerzy Ablewicz. Za zgodą Stolicy Apostolskiej patronami świątyni są Matka Boża Fatimska i św. Józef Oblubieniec.

Kościół, uważany za nowoczesny, nawiązuje do najlepszych tradycji architektury sakralnej. Jest zbudowany z cegły. Wysoka na 25 m główna elewacja pocięta jest pięcioma monumentalnymi witrażami. W południowo-wschodnim narożniku placu kościelnego znajduje się stały ołtarz polowy z pełną ekspresji rzeźbą Chrystusa upadającego pod krzyżem.

Powaga i skupienie

Dzięki harmonii architektonicznej w świątyni odczuwalna jest atmosfera powagi i skupienia. Trójnawowy kościół ma układ pseudobazylikowy. Nawy boczne są dużo niższe od głównej (sięgającej 17 m). Pomiędzy nawami biegną dwa rzędy czworobocznych filarów. Nawa główna przechodzi w znacznie niższe i węższe prezbiterium zakończone półkolistą absydą. Długość świątyni wynosi 45 m, a szerokość 22 m.

Uwagę przyciąga figura Matki Bożej Fatimskiej wznosząca się na tle złocistej tarczy wirującego słońca. Ten sposób ukazania postaci Pięknej Pani z października 1917 roku zaproponował obecny kustosz sanktuarium ks. Stanisław Bilski. Figura została sprowadzona z Portugalii przez jego poprzednika, ks. prał. Edwina Rzeszuto, i umieszczona w absydzie w 2003 roku. Przedtem statuę pobłogosławił Papież Jan Paweł II.

W gablotach po obydwu stronach figury zostały umieszczone liczne wota.

W centralnym punkcie absydy, poniżej postaci Pani Fatimskiej, mieści się ogniotrwałe i złocone tabernakulum zaprojektowane – podobnie jak cały ołtarz główny – przez prof. Zbigniewa Wzorka. Mensa ołtarza „soborowego” została wykuta z jednego bloku marmuru morawickiego.

Ołtarze boczne i witraże

W zakończeniach naw bocznych znajdują się dwa ołtarze, dedykowane Najświętszemu Sercu Jezusa oraz Świętej Rodzinie, zaprojektowane przez Marię i Jerzego Beresiów. Są proste w formie, ale bogate w treści. Patrząc na wystylizowaną postać Chrystusa, najpierw zauważamy ogromne serce. Artystom chodziło o wyeksponowanie fundamentalnej prawdy, że Bóg jest miłością (1J 4,16). W ołtarzu prawym zostały skontrastowane postacie Matki Najświętszej oraz św. Józefa – Oblubieńca Maryi i Robotnika. Matka Boża jest całkowicie skupiona na Synu, oderwana od rzeczywistości ziemskiej. Natomiast postać św. Józefa, opiekuna i żywiciela Świętej Rodziny, jest zwyczajna i realistyczna.

Na uwagę zasługują monumentalne witraże autorstwa Tadeusza Wojciechowskiego. Przypominają ważne wydarzenia z życia Kościoła i narodu polskiego. Witraż w ścianie wschodniej przedstawia objawienia Matki Bożej w Fatimie w 1917 roku trojgu dzieciom: Łucji dos Santos oraz Hiacyncie i Franciszkowi Marto. Odnotowuje też pielgrzymkę Pawła VI do Fatimy w 1967 roku z okazji 50. rocznicy objawień. Witraż w ścianie frontowej prezentuje obrady biskupów na II Soborze Watykańskim (1962–1965).

Witraże w ścianie zachodniej natomiast obrazują polskie millennium (966–1966). Pochód dziejów ku krzyżowi rozpoczyna Mieszko I z Dąbrówką oraz święci Wojciech i Stanisław. Dalej idą: św. Jadwiga z Władysławem Jagiełłą, ks. Piotr Skarga, Mikołaj Kopernik i ks. Stanisław Konarski oraz św. Brat Albert i męczennik św. Maksymilian Kolbe. Do prezbiterium przylega kaplica zwana Oświęcimską. Jest poświęcona ofiarom obozów koncentracyjnych z czasów drugiej wojny światowej.

Odpusty w sanktuarium przypadają w niedziele po 13 maja i 13 października.

W czasie tych uroczystości, a także podczas Apeli Fatimskich, każdego 13. dnia miesiąca (od maja do października) jest możliwość ucałowania relikwii Dzieci Fatimskich. W każdą sobotę odprawiana jest Nowenna Fatimska. Codziennie przed Mszą św. wieczorną odmawiany jest Różaniec. Ksiądz Kustosz wraz z wikariuszami serdecznie zaprasza.