Miercurea Ciuc to miasteczko, które powstało w XVI w., w miejscu gdzie tradycyjnie odbywały się w środy targi. Właśnie od nich pochodzi nazwa, która zarówno w wersji węgierskiej (szeklerskiej) jak i rumuńskiej oznacza „środę w okręgu Ciuc”. W pobliżu miasta znajduje się najsłynniejsze sanktuarium maryjne Szeklerów. Na niewielkim wzgórzu znajduje się kościół i klasztor franciszkanów, założony przez Jana Hunyadyego w 1442 r. jako wotum za zwycięstwa nad Turkami. W głównym ołtarzu stoi dwumetrowej wielkości figura Matki Bożej z Dzieciątkiem, będąca obiektem szczególnego kultu Szeklerów i celem pielgrzymek. Główne uroczystości odpustowe odbywają się tutaj w święto Zesłania Ducha Świętego (Zielone Świątki).

A kim są Szeklerzy? Stanowią oni zdecydowaną większość w trzech województwach południowo-wschodniego Siedmiogrodu. Posługują się językiem węgierskim. Zdaniem niektórych jest to osobny naród, a według innych, tylko grupa etniczna. Historycy i etnografowie nie są zgodni co do ich pochodzenia. Sami Szeklerzy utrzymują, że są potomkami legendarnego wodza Hunów, Attyli. Badania naukowe wskazują, że Szeklerzy pochodzą prawdopodobnie od madziaryzowanych plemion Kumanów i Pieczyngów, które na przełomie I i II w. nękały od wschodu Siedmiogród. Odkryto także związki tej grupy z kulturą prastarych ludów tureckich.

Dla Polaków natomiast najważniejszym sanktuarium jest znajdująca się na Bukowinie, Kaczyka. Ta, dość duża wieś (ok. 1,5 tys. mieszkańców) położona na zachodnich krańcach Wyżyny Suczawskiej znana jest z kopalni soli i związanej z nią społeczności polskich górników oraz katolickiego sanktuarium maryjnego. Przy głównej ulicy tej najstarszej „polskiej wsi” na Bukowinie znajduje się kościół p.w. Najświętszej Marii Panny. Pierwsza świątynia, z początku XIX w., została zastąpiona nową, neogotycką, poświęconą w 1904 r. projektu popularnego w tym czasie architekta, profesora Politechniki Lwowskiej Teodora Talowskiego.

W głównym ołtarzu, znajduje się, uchodzący za cudowny, obraz Matki Bożej Kaczyckiej – patronki Bukowiny. Obraz został sprowadzony około 1810 r., prawdopodobnie z pojezuickiego kościoła w Stanisławowie. Kult Matki Bożej Kaczyckiej uczynił z tego miejsca jedno z największych katolickich sanktuariów maryjnych i centrów pielgrzymkowych w Rumunii. Co roku 15 sierpnia, w święto Wniebowzięcia Matki Bożej, uroczystości gromadzą nie tylko bukowińskich Polaków, ale także katolickich Rumunów, Niemców, Ukraińców i Węgrów z północno-wschodniej Rumunii. Dzień odpustu poprzedza wieczorna procesja z pochodniami. W ramach tych uroczystości odbywają się również nabożeństwa ekumeniczne, na które zapraszani są duchowni prawosławni.

W miejscowości Adamclisi warto zobaczyć Pomnik Zwycięstwa Trajana. Dzisiejszy pomnik, którego oryginalna nazwa brzmi Trophaeum Traiani, jest współczesną rekonstrukcją z 1977 r., w której wykorzystano elementy pierwotnego pomnika, wzniesionego w 109 r. na cześć cesarza Trajana. W tym właśnie miejscu miał on odnieść swoje słynne zwycięstwo nad mieszkańcami tych ziem Dakami i ich sojusznikami podczas tzw. wojen dackich. W Rzymie na Forum Trajana zachowała się kolumna poświęcona temu samemu zwycięstwu. Kolumna Trajana w Rzymie dekorowana płaskorzeźbami przedstawia epizody tych wojen.

Na terenie Rumunii rozgrywały się nie tylko wydarzenia militarne z czasów Imperium Rzymskiego ale również chrześcijaństwo sięga czasów apostolskich. Jednym z najbardziej czczonych świętych jest św. Andrzej Apostoł, który jak mówią przekazy głosił na terenie dzisiejszej Rumunii Ewangelię. W miejscu, gdzie przebywał, na terenie Dobrudży istnieje dziś bardzo ciekawe prawosławne sanktuarium Ion Corvin.

Znajduje się tam Grota św. Andrzeja, która została odkryta w 1918 r. przez prawnika Jean Dinu. Kierując się poleceniem, które otrzymał podczas snu udał się we wskazane miejsce i odkrył grotę, która była potwornie zniszczona. Po jej uprzątnięciu, wybudował obok kilka cel klasztornych do których wkrótce przybyli pierwsi mnisi. Klasztor został poświęcony w 1943 r. jednak w czasach komunistycznych został zniszczony i zamieniony w zagrodę dla zwierząt.

W 1990 r. rozpoczęto odbudowę klasztoru. Odnowiono Grotę św. Andrzeja, wybudowano nowe cele klasztorne i mały kościół poświęcony Opiece Matki Bożej oraz trzecią, największą świątynię.

Rumunia, jej przyroda, zabytki kultury świeckiej i religijnej (choćby te wymienione powyżej), zapraszają by odwiedzić ten kraj, który mimo iż położony jest w sercu Europy to jednak mało znany i nie do końca odkryty.