W przypadku św. Błażeja nie mamy z tym kłopotów – ta postać jest wyrazista i jednoznaczna. Przekazy historyczne podają, że urodził się 3 lutego, roku urodzenia nie znany. Pochodził z Cezarei Kapadockiej i miał być biskupem Sebasty (dzisiejsze Szivas na północy Turcji), gdzie około 315 roku poniósł śmierć męczeńską. Według legendy w więzieniu dokonał licznych cudów. Między innymi uzdrowił chłopca dławiącego się ością, za jego wstawiennictwem zostało uzdrowione dziecko chore na gardło. Od tego czasu proszono go o pomoc w podobnych przypadkach.

Okazuje się jednak, że Błażej jest świętym nie tylko od bólu gardła, lecz także patronem miasta i diecezji Dubrownik, gręplarzy, kamieniarzy oraz zwierząt domowych.

W Polsce w dniu Błażeja święcono chleb, wino i wodę oraz owoce, które potem podawano chorym na gardło. W sposób szczególny święcono i podawano jabłka ludziom, a także bydłu, które się zadławiło.

Patronem Dubrownika św. Błażej został w roku 971, kiedy to Wenecjanie oblegali miasto, a za przyczyną tego świętego zostało ono przed nimi uratowane.