1 DZIEŃ: WARSZAWA – WETLINA

Przejazd trasą przez Kalwarię Pacławską w Bieszczady, do Wetliny.

2 DZIEŃ: REKONESANS WOKÓŁ JEZIORA SOLIŃSKIEGO (ok. 6 km)

Solina: spacer po tamie na Jeziorze Solińskim. Myczkowce: zapora wodna na Sanie. Rezerwat Przełom Sanu pod Zwierzyniem, Centrum Kultury Ekumenicznej  „Caritas” z miniaturami świątyń karpackich. Polańczyk – spacer ścieżką „Perła Polańczyka” z widokiem na Jezioro Solińskie i połoniny bieszczadzkie. Nawiedzenie Sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości z cudowną ikoną Matki Bożej (pochodzącą z połowy XVIII w., a przeniesioną tu z cerkwi w Łopience w 1949 r.).

3 DZIEŃ: POŁONINA WETLIŃSKA (ok. 12 km)

Wędrówka Połoniną Wetlińską: od Przełęczy Wyżniej (872 m n.p.m.) do najwyżej w Bieszczadach położonego schroniska PTTK Chatka Puchatka (1232 m n.p.m.) i dalej do Przełęczy Orłowicza, skąd szlak sprowadzi nas do Wetliny.

4 DZIEŃ: SZLAKIEM MATKI BOŻEJ ŁOPIEŃSKIEJ (ok. 15 km)

Górzanka: Msza Św. w kościele z jedynym w Karpatach płaskorzeźbionym ikonostasem (kościół pełnił funkcje kościoła łacińskiego i grekokatolickiego). Wejście na trasę w Bukowcu szlakiem na Korbanię (894 m n.p.m., punkt widokowy na Jezioro Solińskie i Bieszczady Wysokie), przez Przełęcz Hyrczą do Łopienki. Ta część spaceru prowadzi do wyludnionej doliny Łopienki i cerkwi w Łopience – dawnego sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości (wraz z m.in. Kalwarią Pacławską należała ona do najliczniej odwiedzanych sanktuariów Polski południowo-wschodniej od XVIII w. do roku 1943).

5 DZIEŃ: WETLINA – KOMAŃCZA – WARSZAWA

Przejazd do Komańczy – klasztoru Sióstr Nazaretanek, miejsca internowania Sługi Bożego Prymasa Wyszyńskiego w latach 1955- 56. Powrót do Warszawy.

Bieszczadzkie szlaki we wrześniu i zimą. - obejrzyj galerię zdjęć